Η παχυσαρκία είναι μια ιατρική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση υπερβολικού σωματικού λίπους σε βαθμό που μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία. Θεωρείται το αποτέλεσμα ενός συνδυασμού γενετικών, περιβαλλοντικών παραγόντων και τρόπου ζωής. Πιο συγκεκριμένα:
- Η κατανάλωση δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες, σάκχαρα και λίπη μπορεί να συμβάλει στην αύξηση βάρους.
- Ο καθιστικός τρόπος ζωής, με λίγη ή καθόλου τακτική σωματική δραστηριότητα, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση βάρους και παχυσαρκία.
- Οι γενετικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την ευαισθησία ενός ατόμου στην παχυσαρκία. Ωστόσο, η γενετική από μόνη της δεν καθορίζει την παχυσαρκία. ο τρόπος ζωής παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.
- Ιατρικές καταστάσεις: Ορισμένες ιατρικές παθήσεις, όπως ο υποθυρεοειδισμός ή ορισμένες ορμονικές διαταραχές, μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση του σωματικού βάρους.
Η παχυσαρκία σχετίζεται με διάφορους κινδύνους για την υγεία, συμπεριλαμβανομένου αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων, διαβήτη τύπου 2, ορισμένων μορφών καρκίνου και μυοσκελετικών διαταραχών. Μπορεί επίσης να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία και ευεξία.
Η πρόληψη και η διαχείριση της παχυσαρκίας απαιτεί διεπιστημονική προσέγγιση και χάραξη πολιτικών σε κοινωνικό επίπεδο. Σε ατομικό επίπεδο περιλαμβάνει την υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένης μιας ισορροπημένης διατροφής, τακτικής σωματικής δραστηριότητας και αλλαγών συμπεριφοράς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνιστώνται ιατρικές παρεμβάσεις, όπως φάρμακα ή χειρουργική επέμβαση.
Ο όρος «επιδημία παχυσαρκίας» χρησιμοποιείται για να τονίσει την ταχεία και διάχυτη φύση του προβλήματος. Στις μέρες μας έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα σε πολλά μέρη του κόσμου και έχει σημαντικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Ο αριθμός των ατόμων με υπερβολικό σωματικό βάρος φτάνει τα 2 δισεκατομμύρια, περίπου το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η Global Burden of Disease Group ανέφερε το 2017 ότι «από το 1980, ο επιπολασμός της παχυσαρκίας έχει διπλασιαστεί σε περισσότερες από 70 χώρες και αυξάνεται συνεχώς στις περισσότερες άλλες χώρες».
Το πράσινο τσάι καταναλώνεται παγκοσμίως ιδιαίτερα στις χώρες της Άπω Ανατολής. Περιέχει καφεΐνη και πολυφαινόλες, γνωστές ως κατεχίνες. Η πιο σημαντική κατεχίνη είναι η επιγαλλοκατεχίνη (EGCG), η οποία θεωρείται υπεύθυνη για τις πολλές ευεργετικές δράσεις του τσαγιού. Η επιγαλλοκατεχίνη είναι μια ουσία που δρα μέσω μεθυλίωσης του DNA, προσφέροντας τη δυνατότητα στους επιστήμονες να τη χρησιμοποιήσουν ως μέσο πρόληψης και αντιμετώπισης της παχυσαρκίας και του μεταβολικού συνδρόμου.
Πολλές μελέτες έχουν αναδείξει το ρόλο της επιγαλλοκατεχίνης όχι μόνο στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, αλλά και στις άλλες συνιστώσες του μεταβολικού συνδρόμου. Έτσι φαίνεται ότι η EGCG μειώνει το σάκχαρο νηστείας, την ινσουλίνη και την αντοχή στην ινσουλίνη, μειώνει την αρτηριακή πίεση, μειώνει τα επίπεδα ολικής χοληστερόλης στο αίμα καθώς και την άθροιση λιπών (στεάτωση) στο ήπαρ. Αυτές οι επιδράσεις μπορεί να οφείλονται σε μειωμένη απορρόφηση των λιπών καθώς και στην αντιφλεγμονώδη δράση που προκαλεί η επιγαλλοκατεχίνη.
Η εταιρεία Health Sign συστήνει το HS Super Antioxidant.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Epigallocatechin Gallate: A Review of Its Beneficial Properties to Prevent Metabolic Syndrome. Samuel Legeay. Nutrients. 2015 Jul; 7(7): 5443–5468.
2. Green tea catechin, epigallocatechin-3-gallate (EGCG): mechanisms, perspectives and clinical applications. Brahma N. Singh. Biochem Pharmacol. 2011 Dec 15; 82(12): 1807–1821.
3. Effects of green tea and EGCG on cardiovascular and metabolic health. Wolfram S. J Am Coll Nutr. 2007 Aug;26(4):373S-388S.
4. Humans against Obesity: Who Will Win? Benjamin Caballero Adv Nutr. 2019 Jan 1;10(suppl_1):S4-S9.
